Luchtmatras
Een golf louterend water
Nu eens een binnendijkse bedreiging
( Feitelijk van bovenaf opgelegd)
Spoelt de restanten zonde
In basreliëf door de straten
Een ondergrondse stroom
Bezonken verkramping
Werkt zich gestaag omhoog
Borrelende overvloed
Tot waanzin gedreven
Doodgemoedereerd
Maar in vol bewustzijn van
Het Alziend Oog
Drijft op een luchtmatras
De muze van het volk
Aan wier tranen in felle ontladingen
Rivieren empathie ontsproten
Maar die nu - licht vertwijfeld -
De mouwen opstropend
Zich laven aan het genoegen
Van tastbaar leed
© Zomperd 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten